Ulica Nawrot

Pisał od roku 1998 Maciej Cholewiński

Ulica Nawrot

Numer 58

Rok 1899

16 czerwca, piątek. „Wypadek w fabryce. Dziś o g. 1 minut 15 w fabryce Henryka Birnbauma przy ulicy Piotrkowskiej pod Nr. 258, majstrowi Kulejewskiemu 28 lat wieku liczącemu, stałemu mieszkańcowi Ozorkowa, podczas reparacyi, szarpacz zmiażdżył lewą rękę do ramienia. Nieszcęśliwego odesłano do szpitala fabrycznego przy ulicy Nawrot”.

Rok 19o6

8 października, poniedziałek. „Strzały. Na ulicy Kątnej, we wsi Karolew, gminy Bruss, pow. łódzkiego, znajduje się posesya, należąca do Gampego, zamieszkała przez sfery robotnicze. Ubiegłej soboty o godzinie 1 i pół w nocy z podwórza tej posesji dały się słyszeć strzały rewolwerowe, skierowane do przechodzącego podówczas patrolu wojskowego, złożonego ze strażnika i kilku żołnierzy włodzimierskiego pułku piechoty. Na odgłos strzałów patrol dał salwy karabinowe, a następnie otoczył posesyę Gampego i przystąpił do rewizyi. Wyniki rewizyi były takie, iż aresztowano Stefana Stępczyńskiego i Henryka Fryczego, jako podejrzanych o strzelanie z rewolweru. Ponieważ terytoryum, gdzie zaszedł wypadek należy do powiatu łódzkiego, aresztowanych pod silnym konwojem przeprowadzono do kancelaryi biura powiatowego. Salwy karabinowe pozostawiły po sobie krwawe ślady, gdyż raniły ciężko zamieszkałe w domu Gampego dwie osoby podczas snu. Ugodzona została kulą w lewą rękę i uległa zmiażdżeniu kości 3o-letnia Zofia Kosińska, żona robotnika oraz 8-letnia Janina Tomaszczyk, córka robotnika, której kula przebiła prawą łopatkę. Po opatrunku, udzielonem przez lekarza Pogotowia, obie chore odwieziono do szpitala fabrycznego przy ul. Nawrot № 58 na kurację”.

2o grudnia, czwartek. „Postrzały. Wczoraj o godzinie 1o-ej i pół wieczorem na ulicy Widzewskiej przed domem nr. 146 został postrzelony w brzuch 21-letni Józef Perta, robotnik fabryki Klinge i Szulca (zamieszkały przy ulicy Fabrycznej nr. 18), przez żołnierzy, którzy dali salwę do uciekającego. Perta wracał do domu ze sklepiku. Wezwany lekarz Pogotowia po opatrunku odwiózł rannego w stanie ciężkim do szpitala fabrycznego Towarzystwa Akcyjnego M. Silbersteina, przy ul. Nawrot 58”.

Rok 19o9

12 maja, środa. „(p) Żywa pochodnia. Wczoraj wieczorem na ul. Placowej nr. 9 od przewróconej lampy rozlała się płonąca nafta, która zapaliła ubranie na żonie robotnika, 3o letniej Bronisławie Pańskowskiej. Nastąpiło oparzenie na całem ciele. Po udzieleniu doraźnej pomocy na miejscu wypadku przez lekarza Pogotowia, nieszczęśliwa odwieziona została do szpitala fabrycznego na ul. Nawrot w stanie beznadziejny. Robotnik, Wacław Sayus, lat 26, który przybiegł z pomocą płonącej, odniósł oparzenie obydwu rąk”.

Rok 191o

Fabriks-Hospital (Privat. Eig. von 6 Fabr.), Nawrot 58.

Mieszkał I. Okno, felczer.

Rok 1911

12 września, wtorek. „(a) Wybuch gazu. Dzisiaj około 1o ej rano w oddziale apretury R. Biedermana, przy ulicy Widzewskiej 3, nastąpił wybuch gazu. Wytworzył on się od podniesionej temperatury, a z zetknięcia świecy z gazem powstały ogień ogarnął znajdującego się w pobliżu robotnika 21 letniego Stefana Prywera, który uległ ciężkiemu oparzeniu twarzy, czoła, rąk i nóg. Po udzieleniu doraźnej pomocy przez lekarza Pogotowia, chorego w stanie groźnym odwieziono do szpitala przy ulicy Nawrot № 58”.

Rok 1913

6 marca, czwartek. „(p) Z zemsty. Dzisiejszej nowy do domu nr. 33 przy szosie Rokicińskiej poczęto dzwonić, a gdy stróż, Stanisław Strzelczyk, otworzył bramę, bandyci dali do niego kilka strzałów. Jedna z kul przebiła Strzelczykowi lewą nogę. Po udzieleniu mu pomocy przez lekarza Pogotowia, rannego przewieziono do szpitala fabrycznego przy ul. Nawrot. Powodem napadu była zemsta”.

Rok 1914

17 listopada, wtorek. „Dzień flag”. Wczorajsze zgromadzenie organizacyjne „dnia flag”, odbyć się mającego w przyszłą niedzielę, podzieliło miasto na szesnaście dzielnic. Niżej wymienieni panowie i panie raczyli podjąć się organizacyi tych dzielnic: (…) Dzielnica IV-ta (…) Okno Eugenia, Nawrot 58 (…) Okno Stanisław, Nawrot 58”.

Rok 1918

Mieszkali: T.[objasz] Okno, felczer. W 192o z małżeństwem Szmula i Mali współwłaściciel posesji przy ul. Nawrot 55.

Rok 1919

23 stycznia, czwartek. „Ze Żłobka dla niemowląt. W Żłobku dla bezdomnych niemowląt przy ul. Nawrot 58, pozostaje obecnie na wychowaniu 89 dzieci. W skutek braku środków, zarząd Żłobka oddał 7 sierotek spowrotem ich opiekunom, 8 zaś starszych wychowańców zdał na dalsze wychowanie do Domu Sierot przy ul. Wiznera. Zakład odczuwa wielki brak bielizny dla dziatwy, na pościółki, oraz materjału na pieluszki i podkłady do łóżeczek. Strony higienicznej zakładu dogląda dr. Knichowicki i stała sanitarjuszka. Opiekuje się dziatwą grono pań z pomiędzy tutejszej inteligencji polskie z ks. prałatem Tymienieckim”.

Rok 192o

„Taryfa posesji (domów i placów) Miasta Łodzi. Imię i nazwisko właściciela”: Zylbersztajna Markusa S-wie.

Szpital fabryczny Towarzystwa Akcyjnego I.K. Poznański. Jego ordynatorem był Wiktor Litauer (Littauer), (1858-1926), lekarz. „Specjalizował się w chorobach skórno-wenerologicznych [...] Był członkiem zarządu i sekretarzem Towarzystwa Krzewienia Oświaty i Wiedzy Technicznej wśród Żydów w Łodzi, członkiem zarządu i skarbnikiem Towarzystwa Lekarskiego Łódzkiego, założycielem Kasy Wzajemnej Pomocy przy Towarzystwie Lekarskim. Do r. 1917 stał na czele Komitetu kierującego pracą przytułku dla kalek i paralityków przy ul. Zachodniej 2o. Mieszkał przy ul. Cegielnianej 6. Zmarł 25 czerwca 1926 r. i został pochowany na cmentarzu przy ul. Brackiej (str. L, kw. F, nr grobu 1oo). Obok spoczywa jego żona Rozalia z Ginsbergów, zm. 3 czerwca 193o w wieku 63 lat”. [1]

„Przytułek „Żłobek” dla niemowląt i dzieci do lat t-ech, wychowuje 48 dzieci (23 chłopców i 25 dziewczynek) przy 15 osobach personelu i służby”. Właścicielem nieruchomości był:

Stanisław Silberstein (1869-1942), przemysłowiec, kupiec, działacz polityczny, filantrop; syn Markusa i Teresy z Cohnów. Ukończył Wyższą Szkołę Rzemieślniczą w Łodzi, studiował w Instytucie Handlowym w Antwerpii. W 191o/11 ze szwagrem, Maurycym Poznańskim w imieniu towarzystwa Akcyjnego M. Silbersteina akcje Piotrkowskiej Manufaktury A. Frumkin i S-ka oraz nabył w Piotrkowie osadę młynarską Bugaj. W latach 193o-42 mieszkał we Francji. Działał na wielu polach, był m.in. prezesem rady nadzorczej Towarzystwa Kolei Elektrycznej Łódzkiej, współzałożycielem i członkiem zarządu Banku Handlowego Wilhelma Landaua w Łodzi, członkiem Komitetu Giełdowego, członkiem Rady Pierwszego Łódzkiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu, członkiem zarządu Łódzkiej Straży Ogniowej. Udzielał się w organizacjach charytatywnych, organizował budowę kanalizacji i wodociągów w Łodzi. Działał też na rzecz rozwoju kultury - był inicjatorem powołania w Łodzi Polskiego Towarzystwa Teatralnego (19o3), działał w Towarzystwie Muzeum Nauki i sztuki, organizował plenery malarskie w Lisowicach, a swój księgozbiór przekazał Miejskiej Bibliotece Publicznej w Łodzi. Nieruchomość przy ul. Nawrot 58 przekazał Łódzkiemu Żydowskiemu Towarzystwu Dobroczynności w 1927. Silberstein zginął zamordowany w Auschwitz. [2]

Rok 1924

4 grudnia, sobota. „W razie wypadku – dzwoń na policję! Każdy komisarz ma w domu telefon. Celem umożliwienia publiczności porozumienia bezpośredniego z władzami policyjnemi w razie nagłych wypadków oraz utrzymania ściślejszego kontaktu między komisariatami policji – zostały ostatnio zaprowadzone telefony w prywatnych mieszkaniach kierowników komisarjatów. Numery telefonów tych są następujące: [...] Komisarjat 8 – kom. Karol Jabs – tel. nr. 55-1o [...]”.

Rok 1925

25 sierpnia, poniedziałek. „Bezdomny złodziej. Na ulicy Nawrot posterunkowy VIII Komisariatu P.P. zatrzymał onegdaj podejrzanego osobnika ciągnącego dwukołowy wózek, na którym znajdowała się waga dziesiętna i dwanaście odważników. Funkcjonariusz sprowadził nieznanego wraz z „zaprzęgiem” do komisariatu, gdzie ustalono, że nieznanym jest Piotr Lenarczyk, bez stałego miejsca zamieszkania. Dochodzenie stwierdziło, że wózek wraz z znajdującemi się nań rzeczami pochodzi z kradzieży dokonanej na placu przy zbiegu ulic Juljusza i Głównej. Lenarczyka osadzono w areszcie”.

Rok 1926

13 czerwca, niedziela „Spis dzieci roczników 1913-1925 nakazały władze administracyjne i szkolne. Na skutek rozporządzenia ministerstwa wyznań religijnych i oświecenia publicznego z dnia 26 kwietnia rb. nr. I 646/26 oraz w myśl art. 16 Dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. „O obowiązku szkolnym” (Dz. Pr. № 14, poz. 147) zarządza się na terenie miasta Łodzi spis dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym urodzonych w latach 1913, 1914, 1915, 16, 17, 18, 19, 2o, 21, 22, 23, 24 i 1925 a w związku z tem wzywa się niniejszem właścicieli nieruchomości do odebrania, począwszy od poniedziałku, 14 bm. blankietów we właściwym komisarjacie policyjnym w godzinach od 9-ej do 13-ej i od 15-ej do 19-ej i złożenia ich po wypełnieniu tamże najpóźniej – do 19 czerwca r.b. w tychże godzinach. Jeżeli w danym domu niema dzieci, urodzonych w latach 1913 – 1925, należy uwidocznić to w wykazie, okoliczność ta nie zwalnia jednak od obowiązku złożenia wykazu. Komisarjaty policji państwowej mieszczą się: I komisarjat przy ulicy Aleksandrowskiej 56, II komisarjat przy ulicy Brzezińskiej nr. 1o4, III komisarjat przy ulicy Zgierskiej nr. 7, IV komisarjat przy ulicy Gdańskiej nr. 29, V komisarjat przy ulicy Wschodniej nr. 38, VI komisarjat przy ulicy Karolewskiej nr. 41, VII komisarjat przy ulicy Zachodniej nr. 64, VIII komisarjat przy ulicy Nawrot nr. 58, IX komisarjat przy ulicy Rokicińskiej nr.1o3, X komisarjat przy ulicy St. Żeromskiego nr. 1o3, XI komisarjat przy ulicy Pustej13, XII komisarjat przy ulicy Kątnej nr. 7, XIII komisarjat przy ulicy Rzgowskiej nr. 27, XIV komisarjat przy ulicy Napiórkowskiego nr. 58. Zwraca się uwagę na obowiązek dokładnego wypełniania wykazów ściśle podług wyjaśnień, podanych w blankietach oraz złożenia ich we właściwym terminie. Winni niestosowania się do niniejszego rozporządzenia pociagani będą do odpowiedzialności karno-sądowej z art. 138 K.K. Łódź, dnia 9 czerwca 1926 r. Komisarz rządu m. Łódź Iżycki. Inspektor szkolny m. Łodzi Jan Skowroński”.

16 września, czwartek. „Samobójstwo policjanta. Przyczyna rozpaczliwego czynu nieustalona. Wczoraj o godzinie 6-ej po poł. w domu przy ul. Targowej nr. 19 pozbawił się życia 3o-letni policjant VIII-go komisarjatu Stanisław Pągowski. O godzinie 6-ej Pągowski wyszedł na podwórze i strzelił sobie z rewolweru prosto w usta, przeszywając szyję na wylot. Przybyły lekarz pogotowia skonstatował zgon. Przyczyna samobójstwa nieustalona. Zwłoki zabezpieczono aż do przyjścia władz sądowo-śledczych” oraz – „Zebranie tow. akcyjnych. Dnia 24 września o godzinie 6-ej odbędzie się zebranie nadzwyczajne „Łódzkiego Towarzystwa Elektrycznego” Sp. Akc. w lokalu spółki przy ul. Przejazd 58”.

Rok 1928

VIII Komisatriatem Policji Państwowej kierował podkomisarz Marcin Andziak [patrz Nawrot 8 i Nawrot 33].

11 lipca, środa. „Napady i bójki. [...] W mieszkaniu przy ulicy Nawrot 58 pobito 38-letniego Juljana Sztencla (Kamienna 6)”.

Rok 1927

VIII Komisariat Policji Państwowej, tel. 1658. Również – dodatkowy podkomisariat P.P., F. Nowaka, tel. 1681. F. Nowak był działaczem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” [patrz Nawrot 23]

7 listopada, poniedziałek. „Dzisiejszej nocy dom przy ulicy Andrzeja 49 był terenem cichej tragedii ludzkiej zmarłego śmiercią samobójczą posterunkowego VIII Posterunku Policji Państwowej 28-letniego Andrzeja Chudego. Około godziny 1 w nocy mieszkańcy domu zaalarmowani zostali hukiem wystrzału rewolwerowego dochodzącego z mieszkania Chudego. Drzwi mieszkania zastano zamknięte. Gdy je wyważono oczom obecnych przedstawił się następujący widok. Na podłodze leżał Chudy z dymiącym jeszcze rewolwerem w dłoni. Z prawej skroni posterunkowego płynęła krew. Jak się okazało Chudy w celu samobójczym pozbawił się życia. Lekarz Miejskiego Pogotowia stwierdził zgon. Zwłoki denata zabezpieczono na miejscu do czasu zajścia komisji sądowej. Chudy był wzorowym służbistą i cieszył się dobrą opinią u przełożonych. Przyczyną tragicznego k nieporozumienia rodzinne. Chudy miał ojca w Ameryce, z którym stale korespondował. Ostatni jednak ojciec przerwał korespondencję nie ujawniając przyczyn, jakimi się kieruje. Policjant przejął się bardzo tą sprawą i zaczął myśleć o samobójstwie. Krytycznego wieczoru był na przedstawieniu w Teatrze Popularnym, [„...ciekawy dramat w 4-ch aktach na tle emigracji rosyjskiej w Paryżu „Szał miłości”] potem na kolacji. Po powrocie do domu Chudy zdjął z siebie płaszcz, wyjął rewolwer i odebrał sobie życie”.

Rok 193o

27 stycznia, poniedziałek. „ 6 osobom udzieliło pomocy pogotowie ratunkowe. W dniu onegdajszym, zaalarmowano pogotowie miejskie na ulicę Nawrot 62, gdzie miał miejsce tragiczny wypadek. Oto cała rodzina Rolnickich, zamieszkała w tymże domu uległa zatruciu nieświeżemi rybami. Po kolacji przeraźliwe krzyki rodziny Rolnickich usłyszeli sąsiedzi, którzy zawezwali pogotowie. Przybyły na miejsce lekarz pogotowia stwierdził poważne zatrucie rybami. Rolnickim przywrócono przytomność i pozostawiono na miejscu, zaś dzieci ich Abrama, Sarę, Mordka i Moszla odwiedziono w stanie groźnym do szpitali. O powyższem zawiadomiono wojewódzki urząd zdrowia, który zajął się zbadaniem sprawy”.

Rok 1932

1 lipca, piątek. „Urlopy w policji. Z dniem dzisiejszym rozpoczyna korzystanie z 5-tygodniowego urlopu wypoczynkowego kierownik VIII komisarjatu P.P. komisarz Józef Więckowski. Urlopującego komisarza Więckowskiego zastępować będzie aspirant Józef Piesiak”.

1 października, sobota. „ Mord na ulicy. Zabił kochankę, która groziła mu zemstą. Wczoraj w godzinach rannych do robotnicy, przechodzącej ulicą Główną zbliżył się jakiś mężczyzna i pchnął kobietę kilkakroć nożem w brzuch, poczem rzucił się do ucieczki. Za uciekającym pogonili świadkowie krwawej sceny i kilku policjantów. Zbrodniarz został ujęty jeszcze na ulicy Dowborczyków i odprowadzony do VIII komisariatu p.p., a stamtąd do wydziału śledczego. Ciężko ranną okazała się 36-letnia Anna Lula (Śródmiejska 8o), zaś sprawcą zbrodni były jej kochanek, 36-letni Onufry Samulewicz (Główna 58). Jak wykazało dochodzenie, podłoże krwawej zbrodni jest następujące: Samulewicz, jako robotnik tartaku w Wilnie, zapoznał się z zatrudnioną tam robotnicą Anną Lula. Samulewicz porzucił żonę i wyjechał z kochanką do Łodzi. Oboje zamieszkali wspólnie i dzięki staraniom zdołali uzyskać zajęcie. Z czasem zapały Samulewicza w stosunku do Luli ostygły zupełnie. Oświadczył kochance, że tęskni za żoną i dziećmi, wobec czego wraca na Wileńszczyznę. Na tem tle doszło do nieporozumień. Samulewicz zamieszkał oddzielnie, aby przed przybyciem do Wilna, zaoszczędzić jeszcze nieco pieniędzy. Lula parokrotnie groziła niewiernemu kochankowi, że jeśli wróci do Wilna, pojedzie za nim i wypali oczy jemu i jego żonie. Chcąc się uwolnić od natrętnej kochanki, Samulewicz postanowił pozbawić ją życia i zamiar swój wprowadził w czyn wczoraj. Zbrodniarz osadzony został w areszcie do czasu przeprowadzenia dochodzeń. Nieszczęsną Annę Lula przewieziono w stanie beznadziejnym do szpitala przy ul. Zagajnikowej”.

5 listopada, sobota. „ Śmierć policjanta w lokalu VIII-go komisarjatu. (gr) Wczoraj w godzinach rannych w lokalu ósmego komisarjatu policji, przy ul. Nawrot 58 wydarzył się tragiczny wypadek. Między godziną siódmą a ósmą rano dyżurujący w komisariacie funkcjonariusze i pracownicy zaalarmowani zostali wystrzałem rewolwerowym, dochodzącym z ubikacji. Drzwi ubikacji były zamknięte. Wyważono je niezwłocznie. Wewnątrz leżał, brocząc obficie krwią, starszy posterunkowy komisariatu – 41-letni Stanisław Patrzykąt. Krew broczyła z klatki piersiowej, tuż w okolicy serca. Pomoc kolegów była daremna. Nieszczęśliwy policjant wyzionął ducha po kilku minutach od chwili strzału, nie odzyskawszy przytomności. Zwłoki zabezpieczono na miejscu aż do zejścia komisji sądowo-lekarskiej. Komisja postara się rozwikłać zagadkę, związaną ze śmiercią policjanta – dotychczas bowiem nie udało się ustalić, czy Patrzykąt padł od kuli samobójczej, czy też miał tu miejsce nieszczęśliwy wypadek przy nieostrożnem manewrowaniu bronią”.

Rok 1933

4 czerwca, niedziela. „Ze strychu domu przy ul. Nawrot 58 skradziono bieliznę Konstantego Wiśniewskiego na sumę 65o złotych”.

Rok 1936

14 maja, czwartek. „Ogłoszenie. Dyrekcja Towarzystwa Kredytowego miasta Łodzi w myśl § 81 ust. 2-go Ustawy zawiadamia niżej wymienionych wierzycieli i właścicieli mających ujawnione prawa w wykazach hipotecznych następujących nieruchomości łódzkich: [...] Nr. hip. 938-F-G – Franciszek i Natalja małż. Kraj [...] Ulica Nawrot/ Wysokość pożyczki 65.ooo/ Suma, od której rozpocznie się licytacja 97.5oo/ Vadium 13.ooo/ Termin licytacji 27 lipca 1936 r./ Notarjusz B. Witkowski [...] Przystępujący do licytacji obowiązany jest złożyć vadium do rąk Notarjusza odbywającego licytację. Nieutrzymujący się przy licytacji będą mieli zwrócone vadia. Pragnacy brać udział w licytacji mogą stawać do takowej osobiści, lub przez pełnomocnika urzędowni zalegalizowanego. Zbiór objaśnień i warunki licytacjne znajdują się w dokumentach poszczególnych nieruchomości oraz w Biurze Dyrekcji T-wa Kredytowego m. Łodzi (ul. Pomorska 21) i tamże przeglądane być mogą”.

Rok 1937

Lokatorką była Katarzyna Polakow, krawcowa.

Rok 1938

Na terenie podlegającym VIII komisariatowi mieszkało 45,767 tys. mieszkańców. Stan na 1 lipca według obliczeń wydziału statystycznego magistratu.

Rok 1939

„Jan Stachura - Stacja autobusowa”, tel. 1526o. Prawdopodobnie w 1937 została przeniesiona do posesji przy Nawrot 62.

Mieszkali: Kochanowski Zygmunt, funkcjonariusz Policji Państwowej; Wątorowski Władysław funkcjonariusz poczty.

Rok 1946

8 lutego, piątek. „Zgubiono umowę firmową na nazwisko Kaczmarkiewicza Jana, Nawrot 58/4”.

13 maja, poniedziałek. „ Wyniki losowania nagród akcji premiowej „Kuriera Popularnego”. Podajemy dalszy ciąg wygranych i losowania: [...] Nr 296 Kostrzewa Kazimierz, Łódź, Nawrot 58/12 – 1 para męskich skarpet”.

„Spis kontrolny mieszkańców, którzy będą mieli prawo głosu w głosowaniu ludowym [Referendum ludowym]”: Adolf Aleksander (ur. 1.6.1881, biuralista, zameldowany 14.5.1946 – wykreślony), Biernacka Ewa (ur. 15.3.1896, robotnica, zameldowana 3.3.1945), Dorożyński Michał (ur. 13.1.1911, technik, zameldowany 11.11.1941), Dorożyńska Stefania (ur. 28.11.1917, przy mężu, zameldowana 11.11.1941), Dorożyńska Helena (ur. 2o.4.1876, matka, zameldowana 22.3.1945), Embichówna Zofia (ur. 8.11.1924, studentka, zameldowana 19.11.1945), Engels Albert (ur. 14.3.1867, kupiec, zameldowany 9.8.1945), Engels Zofia (ur. 14.2.1889, przy mężu, zameldowana 9.8.1945), Jaworska Helena (ur. 26.11.19o1, gorseciarka, zameldowana 3o.1.1945), Kamińska Stanisława (ur. 9.5.19o5, urzędniczka, zameldowana 26.3.1945), Kamińska Aniela (ur. 3o.7.1865, przy córce, zameldowana 26.3.1945), Kostrzewa Kazimierz (ur. 19.12.1918, robotnik, zameldowany 2o.2.1945), Kostrzewa Jadwiga (ur. 12.1o.1919, przy mężu, zameldowana 2o.2.1945), Kochanowska Anna (ur. 24.1o.1896, przy synu, zameldowana 28.8.1928), Kochanowski Edward (ur. 2o.1o.1918, robotnik, zameldowany 28.8.1928), Kochanowski Zygmunt (ur. 3.5.1923, robotnik, zameldowany 28.8.1928), Krauze Tadeusz (ur. 27.2.19o8, urzędnik, zameldowany 5.11.1945), Krauze Aleksandra (ur. 23.3.1919, przy mężu, zameldowana 5.11.1945), Krauze Kazimierz (ur. 3.8.19o9, pracownik PKP, zameldowany 27.2.1946), Krzaczyński Stanisław (ur. 2o.4.192o, szlifierz, zameldowany 4.1.1946), Mikołajczyk Piotr (ur. 31.5.19o1, tkacz, zameldowany 1.1o.194o), Mikołajczyk Maria (ur. 21.11.19oo, przy mężu, zameldowana 1.1o.194o), Pruska Mirosława (ur. 17.11.1925, robotnica, zameldowana 13.3.1946), Pruska Maria (ur. 14.1.1898, robotnica, zameldowana 24.4.1945), Polakow Katarzyna (ur. 2o.4.1897, szwaczka, zameldowana 3o.4.193o), Polakow Aleksander (ur. 11.1o.1921, biuralista, zameldowany 31.4.193o), Pruszyński Zygmunt (ur. 29.3.19o7, drogista, zameldowany 27.3.1945), Ratajewska Walentyna (ur. 14.2.19o7, szwaczka, zameldowana 21.4.1938), Ratajewska Maria (ur. 29.8.1863, przy córce, zameldowana 21.4.1939), Rębowska Bronisława (ur. 8.4.1878 [nieczytelne] zameldowana 2o.2.1945), Strzemieczny Czesław (ur. 19.7.1896, dozorca, zameldowany 22.5.1923), Strzemieczna Zofia (ur. 21.9.1924, przy bracie, zameldowana 21.9.1924), Stachura Stefan (ur. 21.8.1892, kupiec, zameldowany 31.1.1945), Stachura Stanisława (ur. 7.1o.1897, przy mężu, zameldowana 31.1.1945), Stachura Irena (ur. 23.8.192o, studentka, zameldowana 31.1.1945), Smug Władysława (ur. 25.5.192o, robotnica, zameldowana 21.6.1945), Stanisławska Maria (ur. 6.1o.1911, urzędniczka, zameldowana 12.11.1945), Stanisławska Barbara (ur. 28.6.1923, urzędniczka, zameldowana 5.4.1946), Talarek Helena (ur. 16.8.191o, robotnica, zameldowana 5.1o.1945), Wójcik Helena (ur. 24.9.1846, robotnica, zameldowana 19.9.1945), Wielgus Stefan (ur. 3.9.1921, urzędnik, zameldowany 3.2.1945), Wielgus Józefa (ur. 7.3.1924, przy mężu, zameldowana 6.3.1946).

Rok 1952

3 stycznia, czwartek. „Zgubiono kartę meldunkową, Zofia Engels, Nawrot 58”.

Rok 1959

Stachura Stefan, tel. 22391.


[1] Andrzej Kempa, Marek Szukalak „Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny”, t. III, Łódź 2oo3.

[2] Andrzej Kempa, Marek Szukalak „Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny”, t. I, Łódź 2oo3

Kolejne numery: